ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ

 

Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης

τ. καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ

 

   Ἀξιότιμε κ. Διευθυντά,

   Στό φύλλο 2061 (13-3-2015) τῆς ἐγκρίτου ἐφημερίδος σας δημοσιεύσατε ἐπιστολή τοῦ ἰατροῦ κ. Ἐλευθερίου Ταπάκη (ΕΤ, στή συνέχεια) μέ θέμα «Τί εἶναι ἡ Ὁμοιοπαθητική;».

    Kατ᾽ ἀρχήν ἐπιτρέψατέ μου νά διατυπώσω τήν ἄποψη ὅτι, προκειμένου νά δημοσιευθῆ ἡ ἐπιστολή αὐτή, θά ἔπρεπε νά συστήσετε στόν νεαρό ἐπιστολογράφο σας νά εἶναι προσεκτικός στίς ἐκφράσεις του καί νά μή συκοφαντῆ πολιόν, σεβάσμιον, λογιώτατον καί ἀνά τό Πανελλήνιον γνωστόν κληρικόν καί τόν ὑπογράφοντα, ὁ ὁποῖος πιθανότατα ὑπῆρξε καί Καθηγητής του στήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. Δέν ἐπιτρέπεται νά γράφη ὁ ἐπιστολογράφος σας ὅτι «…ἀποκαλύπτεται ὅτι οἱ (ἡμέτερες, ἐννοεῖ) θέσεις ἐναντίον τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς εἶναι ψευδέστατες…», ὅταν, ὅπως ἀποδεικνύεται στήν συνέχεια, αὐτό συνιστᾶ σοβαρή συκοφαντία, τίς δυνητικές συνέπειες τῆς ὁποίας δέν ὑπελόγισε ὁ κ. ΕΤ!

    Κατά τόν κ. ΕΤ ἡ «ψευδέστατη» θέση μου ἀφορᾶ στό ἡμέτερο (ὅπως ἐκεῖνος τό παραθέτει) γραφόμενο: «Ὁ ἱδρυτής τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς Samuel Hahnemann …δέν ἐπίστευε στήν ὕπαρξη Θεοῦ». Στό ἡμέτερο ὅμως κείμενο -τό ὁποῖο ἐπικαλεῖται ὁ κ. ΕΤ- γράφεται: «Ὁ Hahnemann μᾶς πληροφορεῖ στό “ΟΡΓΑΝΟΝ” ὅτι τήν ὁμοιοπαθητική μέθοδο τοῦ τήν ἀπεκάλυψε ὁ (ἀπρόσωπος) “Δημιουργός” στόν ὁποῖον πίστευε» καί, ὀλίγον κατωτέρω, «…ὁ Hahnemann, δέν ἐπίστευε στήν ὕπαρξη Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἐπαινοῦσε τόν Κομφούκιο, δέν ἀπεδέχετο τά θαύματα καί ἀποκαλοῦσε τόν Κύριο ὀνειροπόλο, οὐτοπιστή». Σέ ἄλλο ἡμέτερο κείμενο, ἀποσταλέν ὑπό τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν στήν Ἑλληνική Ἑταιρεία Ὁμοιοπαθητικῆς Ἰατρικῆς (ΕΕΟΙ), γράφεται ἀκριβῶς: «Ὁ Hahnemann δέν ἐπίστευε στήν ὕπαρξη Θεοῦ (ἦταν δεϊστής- ἐπίστευε στήν ὕπαρξη κάποιας ὑπέρτερης ἀνώτερης δημιουργικῆς δυνάμεως»). Ἐπειδή δέν εὑρίσκεται στήν ζωή ὁ Hahnemann, ἀναγκαῖο εἶναι νά καταφύγη κάποιος στούς βιογράφους του, προκειμένου νά πληροφορηθῆ περί τῶν φιλοσοφικῶν καί θρησκευτικῶν πεποιθήσεών του. Οἱ σχετικές πληροφορίες ἀπό τό κύριο ἔργο τοῦ Hahnemann “ΟΡΓΑΝΟΝ” καί τήν παρελθοῦσα ἀναδίφηση τοῦ διαδικτύου γιά τό προαναφερθέν θέμα ἔχουν ὡς ἑξῆς:

α) Ὁ Hahnemann ἦταν φλογερός ὑποστηρικτής (καί μαθητής) τοῦ Swedenborg (1688-1772), ὁ ὁποῖος ἦταν πνευματιστής δεχόμενος ἀποκαλύψεις καί διδάσκαλος τοῦ τρόπου ἐπικοινωνίας μέ τά πνεύματα1.

β) Ὁ Hahnemann ὑπῆρξε μέλος τῆς Στοᾶς τῶν Ἐλευθερο-Μασώνων. Στό ἐξώφυλλο τοῦ βασικοῦ συγγράμματός του “ΟΡΓΑΝΟΝ” ἀνέγραψε τό Μασωνικό σύνθημα “Aude Sapere” (“Τόλμησε νά γίνης σοφός”) 2 .

γ) Ὁ Hahnemann παρεδέχετο τήν ὕπαρξη τοῦ «Ζωϊκοῦ Μαγνητισμοῦ» (Μεσμερισμοῦ). Ὁ ἴδιος, ἀναφερόμενος στόν «Ζωϊκό Μαγνητισμό», γράφει: «Αὐτὴ ἡ θεραπευτικὴ δύναμη, ποὺ ἀγνοήθηκε καὶ συκοφαντήθηκε ἐπὶ ἕναν ὁλόκληρο αἰώνα, συχνὰ κατὰ τρόπο ἀνόητο, εἶναι ἕνα θαυμαστό, ἀνεκτίμητο δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο… Διά μέσου αὐτοῦ… μὲ ἐπαφὴ ἢ ἀκόμα καὶ χωρὶς αὐτήν, ἡ ζωτικὴ δύναμη τοῦ ὑγιοῦς… προικισμένου μεσμεριστῆ εἰσρέει δυναμικὰ σὲ ἕναν ἄλλο ἄνθρωπο»3 .

δ) Ὁ Hahnemann στό βασικό σύγγραμμά του “ΟΡΓΑΝΟΝ” ἀναφέρεται στή «μαγική» ἰαματική δύναμη (ἡμέτερη ἡ ὑπογράμμιση) τῶν φαρμάκων πού παρασκευάστηκαν (δυναμοποιήθηκαν), σύμφωνα μέ τήν ὁμοιοπαθητική θεωρία»4. Ὁ ἴδιος στό ἴδιο σύγγραμμα ἀναφέρεται ἐπανειλημμένως στήν «ἐσωτερική πνευματοειδῆ δύναμη» τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων5 καί στόν «ἐκπνευματισμό τῆς ὕλης»6 .

ε) Ὁ Hahnemann σέ ἐπιστολή (15-4-1827) του σέ κάποιο πιστό φίλο του, Stapf, ἀναφερόμενος στόν Θεό τόν χαρακτηρίζει ὡς «Ἀνώτατο Ὄν ἤ Ἀνώτατη Ὕπαρξη»7 , ἐνῶ γράφοντας στόν ἴδιο σέ ἄλλη περίσταση (1826) θαυμάζει τόν Κομφούκιο καί τήν θεϊκή του σοφία πού εἶναι ἀπηλλα- γμένη ἀπό θαύματα καί προκαταλήψεις!8. Ὁ ἴδιος (Hahnemann) ἀναφερόμενος στόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν τόν ἀποκαλεῖ «ἀρχισυναισθηματία» (“archenthusiast”), ὁ ὁποῖος δέν ὁδηγεῖ τήν διαφώτιση στήν εὐθεῖα ὁδό τῆς σοφίας!9 .

     Ἐπί τῇ βάσει τῶν ἀνωτέρω πληροφοριῶν, οἱ ὁποῖες ἀντλήθηκαν ἀφ’ ἑνός ἀπό τό προσωπικό ἔργο τοῦ Hahnemann (“OΡΓΑΝΟΝ”) καί ἀφ’ ἑτέρου ἀπό τούς βιογράφους του, ἔχει, νομίζομε, ὁ ἀναγνώστης τή δυνατότητα νά κρίνη ἐάν ὁ θεός τοῦ Hahnemann ἔχη ὁποιαδήποτε σχέση μέ τόν Τριαδικόν Θεόν τῆς θεολογίας τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας· περαιτέρω, δύναται ὁ ἀναγνώστης νά κρίνη, ἐάν ὁ ἐπιστολογράφος σας ἔχη ὁποιοδήποτε ἐλαφρυντικό γιά τό βαρύ ἀτόπημά του, ἐκτός ἀπό τό νεαρόν τῆς ἡλικίας του!

     Ὅσον ἀφορᾶ στήν πρόταση τοῦ νεαροῦ ἐπιστολογράφου σας γιά ἔναρξη διαλόγου διά τῆς ἐφημερίδος σας γιά τό θέμα τῆς «Ὁμοιοπαθητικῆς», αὐτός νομίζομε ὅτι περιττεύει· ὁ λόγος εἶναι ὅτι τέτοιοι διάλογοι ἔχουν πραγματοποιηθῆ καί ἔχουν ἀναδείξει τήν ἀσυμβατότητα τῆς «Ὁμοιοπαθητικῆς» τόσον μέ τήν τεκμηριωμένη ἐπιστημονική καί ἰατρική μεθοδολογία ὅσον, κυρίως, καί μέ τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία. Τό τελευταῖο προκύπτει καί ὡς συμπέρασμα σέ ἐπανειλημμένες Διορθόδοξες Διασκέψεις, ἡ τελευταία ἐκ τῶν ὁποίων πραγματοποιήθηκε στόν Βόλο τόν Νοέμβριο τοῦ 2013. Ὁ ὑπογράφων, περατώνων ὁριστικῶς τόν διάλογο, σᾶς εὐχαριστεῖ πολύ γιά τήν φιλοξενία αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς του.

 

Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης

τ. καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ

 

Σημειώσεις:

  1. David L. Brown. New age Medicine. Homeopathy. Διαθέσιμο στή διεύθυνση:http://www.logosresourcepages.org/New Age/na-med.htm.
  2. H. J. Bopp. Homeopathy. Down, North Ireland. Word of Life Publications, 1984, p. 3, ἐν: David L. Brown. New age Medicine. Homeopathy. Διαθέσιμο στή διεύθυνση: http://www. logosresourcepages.org/New Age/named.htm, ἀναφ. 2.
  3. Σαμουήλ Χάνεμαν. Ὁμοιοπαθητική Ἰατρική. Μετάφραση Γιώρ- γου Παπαφιλίππου, Πύρινος Κόσμος, 2010, σελ. 321.
  4. Σαμουήλ Χάνεμαν, ἔ.ἀ., σελ. 297.
  5. Σαμουήλ Χάνεμαν, ἔ.ἀ., σελ. 99, 109, 296-297.
  6. Σαμουήλ Χάνεμαν, ἔ.ἀ., σελ. 298, 300.
  7. Thomas Lindsley Bradford, Presented by Dr Robert Siror, Chapter 81. Διάθεσιμο στή διεύθυνση:  http:www.homeoint.org/books4/bradford/chapter81.htm
  8. Τhomas Lindsley Bradford, ἔ.ἀ.,Chapter 29. Διάθεσιμο στή διεύθυνση: http:www.homeoint.org/books4/bradford/chapter29.htm
  9. Samuel Pfeifer. Healing at any price? Milton Keynes, England, Word Limited, 1988, p.68, ἐν: David L. Brown. New age Medicine. Homeopathy. Διαθέσιμο στή διεύθυνση: http://www.logosresourcepages.org/N ew Age/na-med.htm, ἀναφ. 8

 

Ορθόδοξος Τύπος, 03/04/2015