572 ολόκληρα χρόνια πέρασαν, αφότου η Κωνσταντινούπολη, η Βασιλεύουσα, που διέγραψε μια φωτεινή πορεία 1123 ετών και 18 ημερών, έπεσε.
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ – ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ
Μέσα ἀπό τίς στάχτες τῆς ἁλώσεως, ἕνα ὁλόκληρο Ἔθνος, τό Γένος τῶν Ρωμηῶν, κράτησε ἄσβεστη τήν ἐλπίδα τῆς ἐλευθερίας καί τήν πίστη στόν Χριστό, ἀρνούμενο νά προσκυνήσει τόν Τοῦρκο δυνάστη. Χρέος λοιπόν ὅλων ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων, εἶναι νά μήν ξεχνᾶμε πρόσωπα καί γεγονότα πού σχετίζονται μέ τήν ἴδια μας τήν ταυτότητα.
Με σεμνότητα, συγκίνηση και βαθιά ιστορική συνείδηση, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 18 και τη Δευτέρα 19 Μαΐου 2025, στη Ζάμπια, ένα διήμερο αφιέρωμα μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού,
Οἱ ἄνθρωποι ἐρευνοῦν γιὰ νὰ βροῦν τὰ βαθύτερα αἴτια. Ἀξιέπαινη ἡ ἔρευνα τῆς ἐπιστήμης. Ἀλλ᾿ ὄχι σπάνια ἡ ἔρευνα γιὰ νὰ βρεθῇ ἡ αἰτία ἀποτυγχάνει· ὁ νοῦς τῶν ἐπιστημόνων πλανᾶται, λοξοδρομεῖ, πέφτει σὲ λαβύρινθο ἀμφιβολιῶν καὶ βγάζει σφαλερὰ συμπεράσματα, ποὺ δὲν δίνουν τὴν εἰκόνα τῆς πραγματικῆς αἰτίας τῶν γεγονότων. Ἔτσι καὶ προκειμένου γιὰ τὴν αἰτία τῆς πτώσεως τοῦ Βυζαντίου.
Γιατί να μη βαράνε όλες οι καμπάνες από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και μέχρι τα Γιάννενα και μέχρι τη Ζάκυνθο και δεν ξέρω πού αλλού; Γιατί να μη βαράνε πένθιμα; Από τις αμαρτίες μας έπεσε η Βασιλεύουσα. Τις αμαρτίες των αρχόντων της. Και του λαού της. Είχε συμβεί η μέσα άλωση πρώτα…
Ἐμεῖς μέν, εὐγενέστατοι Ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι στρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλὸς οἴδατε ὅτι ἔφθασεν ἡ Ὥρα καὶ ὁ ἐχθρὸς τῆς πίστεως ἡμῶν βούλεται ἵνα μετὰ πάσης τέχνης καὶ μηχανῆς ἰσχυροτέρως στενοχωρήσῃ ἡμᾶς καὶ πόλεμον σφοδρὸν μετὰ συμπλοκῆς μεγάλης καὶ συρρήξεως ἐκ τῆς χέρσου καὶ θαλάσσης δώσῃ ἡμῶν μετὰ πάσης δυνάμεως, ἵνα, εἰ δυνατόν, ὡς ὄφις……
Με την συμπλήρωση 100 χρόνων από την Μικρασιατική καταστροφή, δείτε ενδιαφέροντα βίντεο και μαρτυρίες.
Η εμπροσθοφυλακή του στόλου ήταν ένα γιγαντιαίο δίκροτο, ονομαζόμενο Κινούμενον Όρος, με 84 κανόνια βεληνεκούς 1600 μέτρων και πλήρωμα αποτελούμενο από 1000 άνδρες. Ο ελληνικός στόλος μόλις συνάντησε το τεράστιο πολεμικό, επιτέθηκε εναντίον του με κανονιοβολισμούς αλλά αναγκάστηκε άμεσα να υποχωρήσει καθώς τα κανόνια των ελληνικών πλοίων είχαν μικρό βεληνεκές…
Το Πάρσιμο της Πόλης: Η Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης – Ιστορικά προλεγόμενα στην Άλωση
Η γενοκτονία των Ποντίων, συν τοις άλλοις ανέδειξαν και το ψυχικό μεγαλείο των Ελλήνων του Πόντου. Ιδού δείγματα από τις ακολουθούσες επιστολές, τις λίαν συγκινητικές.
Ἡ πρώτη ὁμιλία μὲ τὸ φιλόλογο, θεολόγο Γ. Βιλλιώτη ἀπέκτησε μιὰ διαδραστικὴ διάσταση μὲ θέμα “ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος στὴ βυζαντινὴ πνευματικὴ παράδοση καὶ τέχνη”. Ἡ δεύτερη ὁμιλία μὲ τὴν Εὐαγ. Λάπα φοιτήτρια ἱστορικοῦ καὶ ἀρχαιολογικοῦ τοῦ Ἐθν. Καπ. Πανεπιστημίου ἐπικεντρώθηκε στὴ Ρωμανία φωτίζοντας ἱστορικὲς πτυχὲς καὶ πολιτισμικὲς ἐπιρροὲς ποὺ συνεχίζουν νὰ διαμορφώνουν τὴν ταυτότητά μας .
Ἀπὸ τὴν Τροία ὁ Ἀλέξανδρος βάδισε πρὸς τὴν ἐνδοχώρα τῆς Ἀσίας ἕως τὸν Γρανικὸ ποταμό. Ἐκεῖ τὸν περίμεναν οἱ Πέρσες ἔχοντας παρατεταγμένους στὴν ἀνατολικὴ πλευρὰ τοῦ Γρανικοῦ 20.000 ἱππεῖς καὶ 20.000 Ἕλληνες μισθοφόρους πεζούς. Ὁ Ἀλέξανδρος ἀντιπαρατάχτηκε μὲ ἕνα μέρος τῆς στρατιᾶς του, ἀπὸ 13.000 πεζοὺς καὶ 5.100 ἱππεῖς μὲ ἰδιαίτερη δεξιοτεχνία. Ἡ μάχη ξεκίνησε καὶ ὁ Ἀλέξανδρος ἐπέδειξε τὴ στρατιωτική του ἰδιοφυΐα.
Αναφέρουμε συνοπτικά τις ακόλουθες υποχωρήσεις που έγιναν στο όνομα της ΔΔΟ
Δεκαέξι χρόνια από την ημέρα που «πάγωσε» το πανελλήνιο στο άκουσμα της είδησης ότι οι Τούρκοι σκότωσαν Έλληνα πιλότο. Δεκαέξι χρόνια από την ημέρα που Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν μια ανάσα από την εμπόλεμη σύρραξη. Δεκαέξι χρόνια από την μπαμπεσιά του Τούρκου πιλότου Ιμπραήμ Χάλι. Δεκαέξι χρόνια από το θάνατο του ήρωα Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη.
Εάν οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν την Κρήτη ως βάση εξορμήσεως για να κυριαρχήσουν στην περιοχή, θα έθεταν υπό τον έλεγχο τους την Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Μικρά Ασία, την Αραβία, την Αίγυπτο και την Αφρική. Θα είχαν εξασφαλίσει επίσης πρόσβαση σε τεράστια ενεργειακά και αποθέματα πρώτων υλών.
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη akontogiannidis@yahoo.gr Η δραματική περίπτωση της Ποντιοπούλας Παρθένας, που χάθηκε στους διωγμούς το 1920 και βρέθηκε […]
Το βρετανικό διζωνικό τροπάριο συνεχίζεται
Μετά τον θάνατο του Χ. Βιλαέτη στο Λαντζόι και μέχρι την έναρξη της Πολιορκίας του Λάλα, τον Μάιο του 1821, ο μόνος υπολογίσιμος αγωνιστής για τους Λαλαίους Τούρκους στην περιφέρειά τους ήταν ο Γιώργης Γιαννιάς, από την Προστοβίτσα (σημερινή Δροσιά) της Τριταίας Αχαϊας, στο όρος Ωλενός
Την περίοδο 1915 – 1922 στο δυτικό τμήμα του Πόντου, όπου μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού ήταν τουρκόφωνοι, αναπτύχθηκαν και έδρασαν ένοπλα αντάρτικα σώματα, προκειμένου να προστατεύσουν τα ελληνικά χωριά της περιοχής, από τους διωγμούς και τη μανία των Τούρκων. Η ένοπλη οργάνωση στάθηκε σχετικά σωτήρια για τον Ελληνισμό του δυτικού Πόντου, αφού έως τότε είχε πληρώσει βαρύ φόρο αίματος από τις συνεχείς εκτοπίσεις, που αφάνισαν σημαντικό μέρος του πληθυσμού.
Θεωρεῖται μιά ἀπό τίς σημαντικότερες νικηφόρες μάχες τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ στή διάρκεια τοῦ Ἅ΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο αείμνηστος Συνταγματάρχης, καταγόμενος από τα Σβορωνάτα Κεφαλονιάς, έπεσε ηρωικά στη μάχη για την απελευθέρωση της Κατερίνης το 1912
Όμως, ο Θεός έκαμε το θαύμα Του. Μόλις αρχίσαμε να μπαίνουμε στην χαράδρα είδαμε να σκάνε τα εχθρικά βλήματα μισό περίπου μίλι, πιο μπροστά από μας. Μέσα στη χαράδρα δεν έπεφτε ούτε ένα! Παράξενο, είπαμε, η φάλαγγά μας, στρατιώτες και ζώα φορτωμένα τα κανόνια μας, υπερέβαινε τα δύο μίλια.
Το νησί αυτό βρισκόταν μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια, αλλά η γενναία γυναίκα έμεινε πιστή στο καθήκον της για 40 ολόκληρα χρόνια. Θα μπορούσε να ήταν η αρχή ενός παραμυθιού, αλλά είναι η αληθινή ιστορία της Κυράς της Ρω, κατά κόσμον Δέσποινας Αχλαδιώτη, η οποία σαν σήμερα, στις 13 Μαΐου 1982, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 92 ετών.
23 ὦρες ἐβάσταξε ὁ πόλεμος. Ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἦτον Παρασκευὴ καὶ ἔβαλα λόγον, ὅτι: «Πρέπει νὰ νηστεύσωμεν ὅλοι διὰ δοξολογίαν ἐκείνης τῆς ἡμέρας, καὶ νὰ δοξάζεται αἰώνας αἰώνων ἐως οὐ στέκει τὸ ἔθνος, διατὶ ἦτον ἡ ἐλευθερία τῆς Πατρίδος».
Τὸ Γενέθλιόν τῆς Πόλεως ἦταν μεγάλη ἑορτὴ στὸ Βυζάντιο. Κάθε χρόνο στὶς 11 Μαΐου ὁ λαὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως γιόρταζε καὶ χόρευε στὴν Μέση Ὁδὸ, τὴν μεγαλύτερή τῆς Πόλεως.
Στις 11 Απριλίου 1826, ανήμερα της Κυριακής των Βαΐων, οι μαχητές πολιορκημένοι του Μεσολογγίου, αφού είχαν πλέον φθάσει στο έσχατο σημείο της ανθρώπινης αντοχής, αποφάσισαν να κερδίσουν την εσωτερική τους ελευθερία εξερχόμενοι από τα τείχη της πόλης, εκεί όπου τους περίμενε ο θάνατος.
Ἡ στρατηγικὴ ἐπιτυχία τῆς μάχης ἦταν μεγάλη. Ἐμπόδισε τὴν κάθοδο τοῦ Ὀμὲρ Βρυώνη στὴν Πελοπόννησο καὶ διευκόλυνε τὴ νίκη στὸ Βαλτέτσι ποὺ ἐμψύχωσε τὴν ἐπανάσταση.
Συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από το δημοψήφισμα τής 24 Απριλίου 2004, με το οποίο ο Ελληνισμός τής Κύπρου απέρριψε το σχέδιο Ανάν, που πρόβλεπε λύση ΔΔΟ για το Κυπριακό
Γιόμισε ο μαχαλάς απ’ τις φωνές του. Ο παπάς, τον ακολούθησε φοβισμένος. «Τρελός θα’ ναι» σκέφτηκε κι από μέσα του έλεγε όσες ευχές του ερχόντουσαν στο μυαλό. Μπροστά στην αυλόπορτα του σπιτιού φώναξε ένα όνομα. Ύστερα και με μία κλωτσιά την άνοιξε διάπλατα.
Ἀνάμεσα στὶς πολλὲς μικρότερες μάχες τῶν ἐθνικῶν ὁμάδων ἀνταρτῶν κατὰ τῆς βουλγαρικῆς κατοχῆς, ἡ μάχη στὴν γέφυρα τῶν Παπάδων ἦταν ἀναμφίβολα ἡ σημαντικότερη καὶ αὐτὴ ποὺ προκάλεσε τὶς μεγαλύτερες ἀπώλειες στὸν κατακτητὴ στὴν κατεχόμενη ἀνατολικὴ Μακεδονία.
Εξαμίλιον Τείχος〔4K〕- Μια από τις πιο σημαντικές οχυρώσεις του Ελλαδικού χώρου
Ο λόφος της Περιστεριάς βρίσκεται σε κομβικής σημασίας θέση 8 χλμ. βορειοανατολικά της Κυπαρισσίας και 5 χλμ. ανατολικά των βορειοδυτικών ακτών της Μεσσηνίας