Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΕΡΩ ΤΕΥΧΟΣ 22-23»

Γονεῖς παιδιῶν μέ ἀναπηρία

Στὶς μέρες μας, μὲ τὴν ἁλματώδη πρόοδο τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας, θὰ ἀνέμενε κανεὶς νὰ μειώνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀτόμων μὲ ἀναπηρία στὸν κόσμο μας. Ἐντούτοις, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀτόμων αὐτῶν αὐξάνεται καὶ θὰ αὐξάνεται συνεχῶς.

Ἡ γλώσσα τῶν ἀρχαίων Μακεδόνων

Οἱ Ἀρχαῖοι Μακεδόνες, ὅπως παραδέχονται σοβαροὶ καὶ ἀντικειμενικοὶ ἱστορικοὶ ἐρευνητές, ἦταν μία ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες ἑλληνικὲς φυλές, μὲ ἰδιαίτερη γλωσσική, διαλεκτολογικὴ συγγένεια πρὸς τοὺς Αἰολεῖς καὶ Δωριεῖς.

Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος καί οἱ συνεργάτες του ἀπό τήν Χαλκιδική

Ὁρισμένοι Χαλκιδικεῖς εἶχαν ἰδιαίτερες σχέσεις μὲ τὴν μακεδονικὴ αὐλή, ὅπως ὁ Νικόμαχος ἀπὸ τὰ Στάγειρα, ὁ πατέρας τοῦ Ἀριστοτέλη, ὁ φίλος, σύμβουλος καὶ ἀρχίατρος τοῦ Ἀμύντα Β΄, γι’ αὐτὸ ἔζησε ἐπὶ ἔτη στὴν μακεδονικὴ αὐλή.

Περί Πάτρης

Ὑπάρχουν στὸ λεξικὸ ὁρισμένα λήμματα πού, ἂν καὶ ἑρμηνεύωνται ἀπὸ τὸν λεξικογράφο, τὸ σημαινόμενό τους δὲν γίνεται ἀντιληπτὸ σὲ ὅλη τους τὴν ἔκταση ἀπὸ ἐκείνους ποὺ δὲν μετέχουν στὴν πολιτισμικὴ παράδοση ποὺ διακονεῖ ἡ γλῶσσα.

Τά βασικά γνωρίσματα καί οἱ ἰδιότητες τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας

Ἡ μόνη γλῶσσα στὸν κόσμο ποὺ ὁμιλεῖται συνεχῶς ἐπὶ 4000 ἔτη. Ὅλες οἱ ὁμηρικὲς λέξεις ἔχουν διασωθεῖ στὴν παραγωγὴ τῶν λέξεων καὶ κυρίως στὰ σύνθετα. Π.χ. μπορεῖ σήμερα νὰ λέμε νερό, ἀλλὰ τὰ σύνθετα καὶ τὰ παράγωγα θὰ εἶναι μὲ τὸ ὕδωρ Ἢ τὸ ρῆμα δέρκομαι βλέπω, ποὺ ἔχει διασωθεῖ στὸ ὀξυδερκής.

Ἡ μονογονεϊκή οἰκογένεια

Ὁ τυπικὸς ὁρισμὸς τῆς οἰκογένειας περιγράφει τὴν ὁμάδα προσώπων ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ τὴ νόμιμη σύζευξη ἑνὸς ἄνδρα καὶ μιᾶς γυναίκας καὶ τὴν ἐξ αὐτῆς ἀπόκτηση παιδιῶν μὲ φυσικὴ γέννηση ἢ υἱοθεσία. Ἀποτελεῖται συνήθως ἀπὸ τὸν πατέρα, τὴ μητέρα καὶ τὰ παιδιά, ποὺ συμβιώνουν στὴν ἴδια κατοικία καὶ συνδέονται μὲ ἰσχυροὺς δεσμοὺς αἵματος, ψυχικῆς ἐγγύτητας καὶ ἀγαπητικῆς σχέσης.

Ἡ παράδοση καί ἡ μεταφορά της ἀπό γενεά σέ γενεά

Λόγῳ τῆς περιρρέουσας ἀτμόσφαιρας καὶ τῆς σύγχυσης, ποὺ προωθεῖται κυρίως μέσῳ τῶν «μέσων ἐνημέρωσης», περιφρονεῖ βασικὲς ἀρχὲς κυρίως στὸν ἠθικὸ καὶ τὸν πρακτικὸ τομέα. Ἀρνεῖται, γιὰ παράδειγμα, ἐντολὲς ὅπως τὸ «οὐ κλέψεις», τὴν παραδοσιακὴ ἀρχὴ ἀποφυγῆς τῶν προγαμιαίων σχέσεων, τὴ σωματικὴ ἐργασία καὶ λοιπά.

Ἡ μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος

Οἱ ρίζες τοῦ φαινομένου αὐτοῦ βρίσκονται οὐσιαστκὰ στὴν νεωτερικότητα καὶ τροφοδοτοῦνται ἀπὸ τὸ πνεῦμα καὶ τὶς ἀρχές της. Ὁ νεωτερικὸς ἄνθρωπος ἔπαυσε νὰ βλέπει τὸν κόσμο ὡς ἔργο τοῦ Θεοῦ καὶ ἄρχισε νὰ τὸν ἀντιμετωπίζει ὡς ἰδιοκτησία.

Ὁ φωτισμένος κυβερνήτης, ὁ πιστός Χριστιανός Ἰωάννης Καποδίστριας

Ἂς λέγουν καὶ ἂς γράφουν ὅ,τι θέλουν. Θὰ ἔλθη ὅμως κάποτε καιρός, ὅτε οἱ ἄνθρωποι κρίνονται ὄχι σύμφωνα μὲ ὅσα εἶπον ἢ ἔγραψαν περὶ τῶν πράξεών των, ἀλλὰ κατ’ αὐτὴν τὴν μαρτυρίαν τῶν πράξεών των.

Ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος 1453-1821

Ὅποιος μισεῖ τὴν Πατρίδα του, τὴν Πίστη καὶ τὸν πολιτισμό του μισεῖ τελικὰ ὅλη τὴ γῆ, ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Δὲν γίνεται πολίτης τοῦ κόσμου, δὲν πρεσβεύει καμμία συναδέλφωση κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο, μόνο καταντᾶ μισάνθρωπος καὶ βάρβαρος.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός – Ὁ θεμελιωτής τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς

Ὁ ἀναμορφωτὴς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς μας Μουσικῆς, ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, γεννήθηκε τὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ 7ου μ.Χ. αἰῶνα, πιθανώτατα τὸ 676 μ.Χ., ἀπὸ χριστιανοὺς γονεῖς, στὴ Δαμασκὸ καὶ γι’ αὐτὸ Δαμασκηνὸς ἐπικαλεῖται.

Ἡ ἱστορική κοινότητα Ἀμπελακίων μέσα ἀπό τίς πηγές

Ἀναστασίου Δασταυρίδη, φιλολόγου Τοποθεσία Στὴ «Νεωτερικὴ Γεωγραφία» ὁ Δανιὴλ Φιλιππίδης, ἱερομόναχος, καὶ ὁ Γεώργιος Κωνσταντᾶς, ἱεροδιάκονος, γράφουν: «Ἀμπελάκια, χώρα χριστιανική, […]

Η συμβολή του Λέοντος του ιατροσοφιστού και του Παύλου Νίκαιας στη διαμόρφωση των ιατρικών αντιλήψεων στον βυζαντινό κόσμο

Μαρίας Χρόνη Δρ. Βυζαντινῆς Φιλολογίας Ἡ βυζαντινὴ ἰατρικὴ ἀποτελεῖ τὴ σημαντικὴ γέφυρα γιὰ τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ ἰατρικὴ […]

ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ Ο ΣΑΜΟΘΡΑΞ

Μάρθας Βασιλείου-Ναζλῆ φιλολόγου Εἶναι γνωστὸ τὸ ἔργο τοῦ μεγάλου στρατηλάτη, πολιτικοῦ ὁραματιστῆ καὶ ἐρευνητῆ, Ἀλεξάνδρου τοῦ Μεγάλου, τοῦ Μακεδόνα, καὶ […]