ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ 6ος π.Χ.: Αρετής οικείον κακία αλλότριον. (Να αισθάνεσαι οικειότητα προς την αρετή και ξένος προς την κακία.
Πάντα αισθανόμουν ότι ο μύθος του Ηρακλή είναι καθημερινά επίκαιρος στη ζωή μας. Ο λόγος όμως, που με ώθησε στο να ασχοληθώ με το παρακάτω θέμα είναι η ανάγκη να τον προσεγγίσω φωτίζοντας με τις ακτίνες του τα Μ.Μ.Ε.
Αιώνες τώρα η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά στο σταυροδρόμι της αρετής και της κακίας προσπαθώντας να οδηγήσεις τις γενεές των ανθρώπων. Έχω όμως την εντύπωση ότι ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε νομιμοποιηθεί και ωραιοποιηθεί τόσο πολύ ο δρόμος της κακίας.
Και αναρωτιέμαι αν οι εκπαιδευτικοί του δημοτικού, του γυμνασίου και του Λυκείου διαθέτουν την πολυτέλεια μέσα από το πιεστικό ωρολόγιο πρόγραμμα να αναλύσουν και να αποκωδικοποιήσουν το συγκεκριμένο μύθο με βάση το σήμερα. Να δουν κατάματα τα ερεθίσματα, τα πρότυπα που καλλιεργεί και τρέφει νυχθημερόν η κοινωνία προετοιμάζοντας τους νέους να γίνουν τι;;;
Δεν υπάρχει περιοδικό, εφημερίδα καθώς και τηλεοπτική εκπομπή, που να μην παρουσιάζει τόσο θελκτικό το δρόμο της κακίας. Εύκολο χρήμα, λαμπερά αυτοκίνητα, μόνιμες κατοικίες, χειμερινές κατοικίες, θερινές κατοικίες. Πολυτελείς διακοπές, εμμονή και πλήρης υποδούλωση στον χρυσό κόσμο της μόδας, εναλλαγή και γνωστοποίηση ερωτικών συντρόφων, προβολή αστέρων του χώρου του θεάματος και του αθλητισμού αμφιβόλου ηθικής υπόστασης. Όλα πασπαλισμένα με χρυσόσκονη, προκειμένου να μαγνητίζουν τα βλέμματα των νέων.
Τόσα ερεθίσματα να υπηρετούν ένα και μόνο σκοπό, την καθοδήγηση στο δρόμο της κακίας. Και βέβαια ένας νέος θα ρωτήσει γιατί όχι; Και τότε τι θα απαντήσει το σχολείο που τον πνίγει καθημερινά, χωρίς να δαπανά χρόνο για να καλλιεργήσει το ήθος μέσα από τα αναγνώσματα και τις στείρες γνώσεις, που ως σκοπό έχουν να δημιουργήσουν στην καλύτερη περίπτωση χιλιάδες αχθοφόρους άκαρπης γνώσης; Τι θα απαντήσει η οικογένεια που τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς να προλάβει, ούσα πολλές φορές απούσα;
Ποτέ όσο σήμερα (και το σήμερα έχει διάρκεια δεκαετίας και …) δεν παρουσιάστηκε τόσο ευκολοδιάβατος και λαμπερός ο δρόμος της κακίας. Ποτέ δεν προβλήθηκε σε τόση ένταση και συνεχή φωταγώγηση. Γεμάτος απολαύσεις και ευκολίες, με πράξεις όμως ανήθικες και κρυφές, που αργούν πολύ να γνωστοποιηθούν. Ακούσαμε κάποιες ελαχιστότατες, πρόσφατα..
Ποτέ δεν παρουσιάστηκε τόσο απαξιωμένος και αγκαθωτός ο δρόμος της αρετής, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μοιάζει και ανύπαρκτος.
Ποτέ οι ενήλικες, δεν ήμασταν τόσο σιωπηλοί και αδρανείς για την τύχη των νέων, για την τύχη των παιδιών μας.
Αλήθεια, που οδηγούμαστε…
Σχόλιο: Μόνο ο Θεός θα μας σώσει…!